Χρήστου Προσύλη

θεατρολογία-φιλοσοφία-έρευνα

Το βιβλίο περιλαμβάνει συνεντεύξεις από το ντοκιμαντέρ «Ο Ιδεοποιός» (2001-2002) του Χρήστου Προσύλη, για το Δημήτρη Ποταμίτη και το Θέατρο Έρευνας. Περιλαμβάνονται ακόμα αναλύσεις, αλλά και θεατρικές και φιλοσοφικές προσεγγίσεις του συγγραφέα στο έργο του Δημήτρη Ποταμίτη, με βάση τις συνεντεύξεις και την εμπειρία του από τη συνεργασία του με το Δημήτρη Ποταμίτη στο Θέατρο Έρευνας, τα τελευταία χρόνια πριν το θάνατό του.

κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε περισσότερα για το βιβλίο

Χρήστος Προσύλης

ποιητική συλλογή

Ήταν αρχές δεκαετίας του ’90 όταν, όντας ακόμα φοιτητής, ξεκίνησα να γράφω μια σειρά ποιημάτων για το ραδιόφωνο, για περίπου μια πενταετία. Η εκπομπή λεγόταν «κόκκινο ρόδο», ήταν μια φορά την εβδομάδα θυμάμαι, και συνδύαζα τότε ποίηση και μουσική από διάφορα είδη. Όμορφη εκπομπή! Τα ποιήματα αυτά, όπως και δεκάδες άλλα που συνέχισα να γράφω, τα έβαζα στο συρτάρι. Για κάποιο λόγο, είχα την αίσθηση ότι ήταν κάτι πολύ προσωπικό... Ήταν η εποχή που δεν υπήρχαν διαδικτυακοί τόποι κοινωνικής δικτύωσης, ψηφιακή τηλεόραση και ψηφιακό ραδιόφωνο, website και email, κινητά τηλέφωνα, mms και sms… Ήταν η εποχή που όταν ήθελες να βρεις κάποιον φίλο, κατέβαινες στο στέκι σου, μπας και τον πετύχεις. Ήταν η εποχή που μιλάγαμε για ένα καλύτερο, όμορφο  αύριο. Επέλεξα λοιπόν έναν αριθμό από αυτά τα ποιήματα, για να δημιουργηθεί αυτή η συλλογή. Κι αν κάθε εποχή έχει τα καλά της, ας κρατήσω από εκείνα τα χρόνια, την απλότητα, τη γνησιότητα και την αμεσότητα του πραγματικού ονείρου… Είναι ό,τι μας λείπει σήμερα, σε αυτό το φορτίο ψεύδους: όχι το ρόδο αυτό καθαυτό, αλλά το όνειρό του…

κάντε κλικ εδώ για να διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο

Χρήστος Προσύλης

θεατρικό έργο - ποίηση

Σε μια μελλοντική εποχή, οι άνθρωποι φτιάχνουν μέσω της βιοτεχνολογίας ένα ανθρώπινο πλάσμα, το οποίο γεννιέται χωρίς αισθήσεις. Μια φήμη, θέλει το πλάσμα αυτό με το όνομα «Προγνωστικόν» να μπορεί να προλέγει το μέλλον. Οι άνθρωποι, αν και εξελιγμένοι τόσο τεχνολογικά, εξακολουθούν να έχουν μια μεταφυσική σχεδόν ανησυχία για το μέλλον και αποφασίζουν να δώσουν στο πλάσμα τις αισθήσεις μέσω τις τεχνολογίας, ώστε να μπορέσουν να επικοινωνήσουν μαζί του. Πραγματικά, δίνουν μία μία τις αισθήσεις στο πλάσμα. Παρακολουθούμε τις αντιδράσεις του σε αυτό το νέο κόσμο. Όταν πλέον έχει όλες τις αισθήσεις, διαπιστώνεται ότι δεν έχει καμιά δυνατότητα να προβλέψει το μέλλον, προς απογοήτευση των δημιουργών του. Το πλάσμα πεθαίνει από καημό, φωνάζοντας τον πατέρα του, ψάχνοντας δηλαδή τις ρίζες του, και η ιστορία ξεκινάει από την αρχή.

κάντε κλικ εδώ για να διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο